Sukkel!

Wie denkt dit nu stiekem niet wanneer blijkt dat iemand je adviezen niet heeft opgevolgd? Terwijl je de ander nog zo had gewaarschuwd.

Misschien denk je dit zelfs wel vaker dan dat je ervan bewust bent.

Bijvoorbeeld als anderen:

• Niet doen wat is afgesproken
• Gewoonweg niet naar je luisteren
• Volslagen hun eigen gang gaan
• Telkens weer het verkeerde doen, terwijl jij nog zo had gezegd…?

 Wat denk jij dan op zo’n moment?

Als ik zelf héél eerlijk ben, dan denk ík wel eens: sukkel, kluns, stommeling, domkop, vul zelf maar aan. Niet dat ik dit uitspreek natuurlijk, maar ik denk het wél. Ook al wil ik het niet….

Is dit nu zo erg om “sukkel” te denken, je zégt het toch niet?

Je zegt het niet woordelijk, maar je irritatie klinkt door in je stem en onwillekeurig ook in je lichaamshouding en oogopslag. Anderen horen je ergernis wel, ook al hebben je nog zo je best gedaan om het te verbergen. Mensen zijn daar namelijk vanaf baby af aan al in getraind om deze non-verbale lichaamssignalen op te pikken.

So What! Dan ben je geïrriteerd!

Dat kan, soms is dat even zo. Komt jouw ergernis over anderen regelmatig voor, dan zegt dit wat over de manier waarop jij grip probeert te krijgen op je omgeving.

Jammer genoeg geeft het (onbewust) uiten van ergernis vaak een tegenovergesteld effect van wat je beoogt.

Je loopt de kans dat de ander verontschuldigingen gaat maken, de schuld op iemand anders gaat schuiven of zich niet durft uit te spreken over wat de werkelijke problemen zijn en onnodig blijft doorzwoegen. Je loopt de kans dat je zelf het werk gaat overnemen, waardoor je je schaarse vrije tijd in rook op ziet gaan.

Maar hoe dan wel?

Je ergernis verberg je niet zomaar, hebben we net geconstateerd. Dus daar zit de winst niet. Je ergernis wordt gevoed door gedachtes en emoties. En die worden weer gevormd door de betekenis die je geeft aan wat er gebeurt. En daar zit de winst!

Dus check altijd of de conclusie die je net hebt getrokken klopt! En misschien was je je helemaal niet bewust van deze conclusie. Check bij jezelf en stel ook vragen aan de ander. Wees oprecht nieuwsgierig naar het antwoord, als je dat niet bent, vraag dan niets.

En ook als is je conclusie achteraf juist: irritaties in een overleg, werken vrijwel altijd averechts. Emoties eisen de aandacht op, waardoor jij en de ander bijvoorbeeld slecht gaan luisteren

Dit kan echt anders, weet ik inmiddels uit ervaring.

Daar waar ik dacht dat ik anderen nooit in beweging zou krijgen, lukt het mij nu wel, zonder ergernis. Goh, wat scheelt dat een hoop energie!

Wil je meer weten over hoe je kan omgaan met die ergernis?

Bekijk dan deel 2 van mijn minicollege (van 2 minuten en 39 seconden) over de Dramadriehoek “De Aanklager ergert zich vooral”.

Je omgeving zal een stuk handzamer en relaxter voor je zijn!

En zij, zullen je dankbaar zijn 😉